Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

to implant

  • 1 īn-serō

        īn-serō sēvī, situs, ere,    to implant, ingraft: piros, V.: fissā modo cortice virgam Inserit, O.: ramos, H.: videmus insita māla Ferre pirum, V.— Fig., to implant, ingraft, fix: num qua tibi vitiorum inseverit olim Natura, H.: animos corporibus: ex Gavi horreo in Calatinos insitus, transplanted.

    Latin-English dictionary > īn-serō

  • 2 īn-fīgō

        īn-fīgō fīxī, fīxus, ere,    to fasten, implant, drive in, affix: ferreis hamis infixis, Cs.: portae infigitur hasta, V.: signum: infixum volnus, i. e. deep, V.: laevo infixa est lateri manus, was nailed to, V.: sagitta infigitur arbore, V.: Haerent infixi pectore voltūs, seated, V.—Fig., to infix, impress, imprint: cura infixa animo, seated: religio infixa animo, L.: Vologesi vetus infixum erat vitandi, etc., had a settled purpose, Ta.

    Latin-English dictionary > īn-fīgō

  • 3 in-generō

        in-generō āvī, ātus, āre,    to implant, engender, produce: amorem in eos qui, etc.: haec astro ingenerata, i. e. by desting: non ingenerantur hominibus mores.—To generate, create: animum esse ingeneratum a Deo.

    Latin-English dictionary > in-generō

  • 4 (in-gīgnō)

       (in-gīgnō) genuī, genitus, ere,    to implant, engender: cupiditatem homini: animantibus conservandi sui custodiam.

    Latin-English dictionary > (in-gīgnō)

  • 5 īn-spīrō

        īn-spīrō āvī, ātus, āre,    to blow upon, breathe into, inspire: conchae, O.: Se (Fames) viro inspirat, O.—Fig., to inspire, excite, inflame: occultum ignem, V: animas, O.—To instil, implant: venenum Morsibus, V.: virus, O.: fortitudinem, Cu.

    Latin-English dictionary > īn-spīrō

  • 6 infigo

    infigere, infixi, infixus V
    fasten (on), fix, implant, affix; impose; drive/thrust in

    Latin-English dictionary > infigo

  • 7 ingenero

    ingenerare, ingeneravi, ingeneratus V

    Latin-English dictionary > ingenero

  • 8 inspiro

    inspirare, inspiravi, inspiratus V
    inspire; excite, inflame; instill, implant; breathe into; blow upon/into

    Latin-English dictionary > inspiro

  • 9 ingenero

    to plant, implant, generate.

    Latin-English dictionary of medieval > ingenero

  • 10 ingenero

    in-gĕnĕro, āvi, ātum, 1, v. a.
    I.
    To implant, engender, produce.
    A.
    Lit.:

    natura ingenerat amorem in eos qui, etc.,

    Cic. Off. 1, 4, 12: homini soli cupiditas ingeneratur, id. Fragm. ap. Non. 123, 5:

    non ingenerantur hominibus mores,

    id. Agr. 2, 35, 95:

    ingenerata familiae frugalitas,

    id. Sest. 9, 21:

    haec astro ingenerata,

    id. Div. 2, 46, 96.—
    B.
    Transf., to generate, create:

    animum esse ingeneratum a Deo,

    Cic. Leg. 1, 8, 24:

    societas quam ingeneravit natura,

    Liv. 5, 27, 6.—
    II.
    Transf., to plant.Absol.: ingenera;

    nunc sunt genitalia tempora mundi (sc. tellurem),

    Col. 10, 196.

    Lewis & Short latin dictionary > ingenero

  • 11 ingigno

    in-gigno, gĕnŭi, gĕnĭtum, 3, v. a., to instil by birth or nature, to implant, engender.
    I.
    Lit.:

    herbasque nocentes rupibus ingenuit tellus,

    Luc. 6, 439:

    vites ingenita sterilitate,

    Col. 3, 7, 3.—
    II.
    Trop.:

    natura cupiditatem nomini ingenuit,

    Cic. Fin. 2, 14, 46:

    tantam ingenuit animantibus conservandi sui natura custodiam,

    id. N. D. 2, 48, 124:

    vitia ingenita,

    inborn, Suet. Ner. 1:

    cum sic hominis natura generata sit, ut habeat quiddam ingenitum quasi civile atque populare,

    innate, Cic. Fin. 5, 23, 66.

    Lewis & Short latin dictionary > ingigno

  • 12 inoculo

    ĭn-ŏcŭlo, āvi, ātum, 1, v. a., to inoculate, i. e. to ingraft an eye or bud of one tree into another (post-Aug.).
    I.
    Lit.:

    arbores ficorum,

    Col. 11, 2, 59.—
    II.
    Transf.
    A.
    To implant:

    justitiae affectum pectoribus,

    Macr. Somn. Scip. 1, 1.—
    B.
    To adorn:

    bullis aureis inoculatus,

    App. M. 6, p. 185, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > inoculo

  • 13 inolesco

    ĭn-ŏlesco, lēvi, ŏlĭtum, 3, v. n. and a. (inolesti, Aus. Grat. Act. § 36).
    I.
    Neutr., to grow in, on, or to any thing.
    A.
    Lit.:

    udo libro,

    Verg. G. 2, 77:

    necesse est multa diu concreta modis inolescere miris,

    id. A. 6, 738; Sil. 8, 583:

    tradux a materno sustinetur ubere dum inolescat,

    Col. 4, 29, 14.—
    B.
    Trop.:

    assidua veterum scriptorum tractatione inoleverat linguae illius vox,

    i. e. had remained fixed in his mind, Gell. 5, 21, 3:

    quae nosti, meditando velis inolescere menti,

    Aus. Ep. 141.—
    II.
    Act., to implant:

    natura induit nobis inolevitque amorem nostri et caritatem,

    Gell. 12, 5, 7:

    alicui semina amoris inolesti (= inolevisti),

    Aus. Grat. Act. ad Grat. 36:

    inolitum nomen urbi,

    Jul. Val. Res Gest. Alex. M. 1, 33 Mai.:

    in moribus inolescendis,

    Gell. 12, 1, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > inolesco

  • 14 insemino

    in-sēmĭno, 1, v. a., to sow or plant in, to implant (post-Aug.):

    tabem et morbos visceribus,

    Gell. 19, 5, 3:

    terra ex caelestium imbrium conceptionibus inseminata,

    impregnated, fertilized, Vitr. 8 praef. init.:

    ex conventu Jovis inseminati et nati sunt,

    Arn. 2, 93; Macr. S. 1, 17, 35; 68.

    Lewis & Short latin dictionary > insemino

  • 15 insero

    1.
    in-sĕro, sēvi, sĭtum, 3, v. a. [in-, 1. sero], to sow or plant in; to ingraft (class.).
    I.
    Lit.:

    frumentum,

    Col. 5, 7, 3:

    pirum bonam in pirum silvaticam,

    to ingraft, graft, Varr. R. R. 1, 40, 5:

    vitem,

    Col. Arb. 8, 2:

    fissā modo cortice virgam Inserit,

    Ov. M. 14, 631; Hor. Epod. 2, 12:

    inseritur et nucis arbutus horrida fetu,

    Verg. G. 2, 69 Forbig. ad loc.; so,

    cum Vergilius insitam nucibus arbutum dicat,

    Plin. 15, 15, 17, § 57. —
    II.
    Trop., to implant:

    num qua tibi vitiorum inseverit olim Natura,

    Hor. S. 1, 3, 35:

    remedia herbis invisis,

    Plin. 22, 6, 7, § 15:

    animos corporibus,

    to unite, Cic. Univ. 12, 38.—Hence, insĭtus, a, um, P.a., ingrafted, grafted.
    A.
    Lit.:

    arbor,

    Col. Arb. 20, 2:

    mala,

    Verg. G. 2, 33.—
    2.
    Transf., of animals:

    discordantem utero suo generis alieni stirpem insitam recipere,

    a hybrid, Col. 6, 36, 2.— Subst.: insĭtum, i, n., a graft, scion, Col. 5, 11, 8.—
    III.
    Trop., implanted by nature, inborn, innate, natural:

    O generosam stirpem et tamquam in unam arborem plura genera, sic in istam domum multorum insitam atque illigatam sapientiam,

    Cic. Brut. 58, 213: reliqua est ea causa, quae non jam recepta, sed innata;

    neque delata ad me, sed in animo sensuque meo penitus affixa atque insita est,

    id. Verr. 2, 5, 53, § 139:

    Deorum cognitiones,

    id. N. D. 1, 17, 44:

    tam penitus insita opinio,

    id. Clu. 1, 4:

    notio quasi naturalis atque insita in animis nostris,

    id. Fin. 1, 9, 31:

    menti cognitionis amor,

    id. ib. 4, 7, 18:

    hoc naturā est insitum, ut,

    id. Sull. 30, 83:

    feritas,

    Liv. 34, 20, 2.— In gen., taken in, incorporated, admitted, adopted:

    ex deserto Gavii horreo in Calatinos Atilios insitus,

    Cic. Sest. 33, 72:

    insitus et adoptivus,

    Tac. A. 13, 14.
    2.
    in-sĕro, sĕrŭi, sertum, 3, v. a. [in-, 2. sero], to put, bring, or introduce into, to insert (class.); constr. with in and acc., or with dat.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    collum in laqueum,

    Cic. Verr. 2, 4, 17, § 37; id. de Or. 2, 39, 162:

    oculos in pectora,

    Ov. M. 2, 94:

    caput in tentoria,

    Liv. 8, 36, 6:

    gemmas aureis soleis,

    Curt. 9, 1, 29:

    falces longuriis,

    Caes. B. G. 3, 14:

    subtegmen radiis,

    Ov. M. 6, 56:

    in avium nidis aliquid,

    Plin. 24, 19, 113, § 174.—
    B.
    In partic., to ingraft: quidquid inserueris, vimine diligenter ligato, Col. Arb. 8, 2:

    surculus insertus,

    id. ib. 3.—
    II.
    Trop., to bring into, introduce, to mix or mingle with:

    amputanda plura sunt illi aetati, quam inserenda,

    Cic. Cael. 31, 76:

    jus est, quod non opinio genuit, sed quaedam innata vis inseruit,

    id. Inv. 2, 53, 161:

    historiae jocos,

    Ov. Tr. 2, 444:

    querelas,

    Tac. H. 1, 23:

    adeo minimis etiam rebus prava religio inserit Deos,

    Liv. 27, 23, 2:

    contiones directas operi suo,

    Just. 38, 3:

    tantae rerum magnitudini hoc inserere,

    Vell. 2, 107, 1:

    haec libello,

    Suet. Dom. 18: manus, to set one ' s hands to, Luc. 8, 552:

    liberos sceleri,

    to draw into, involve in crime, Sen. Thyest. 322:

    nomina alienae gentis Aeacidis,

    Ov. M. 13, 33; cf.:

    ignobilitatem suam magnis nominibus,

    Tac. A. 6, 2: se, to mingle with, join, engage in:

    inserentibus se centurionibus,

    id. H. 2, 19:

    se turbae,

    Ov. A. A. 1, 605:

    se bellis civilibus,

    id. M. 3, 117: civium numero, to reckon or enroll among, Suet. Aug. 42:

    Liviorum familiae,

    id. Tib. 3:

    stellis et concilio Jovis,

    Hor. C. 3, 25, 6:

    aliquem vitae,

    i. e. to preserve alive, Stat. S. 5, 5, 72: nomen famae, to attach to fame, i. e. to render celebrated, Tac. Or. 10.

    Lewis & Short latin dictionary > insero

См. также в других словарях:

  • Implant Dentaire — Un implant et une couronne dentaire Un implant dentaire est une racine artificielle, sorte de vis en titane ou en zircone, qu on va placer dans l os alvéolaire pour remplacer une ou plusieurs dents absentes. L implantologiste adapte la longueur,… …   Wikipédia en Français

  • Implant Cochléaire — Fillette porteuse d un implant cochléaire L implant cochléaire est un appareillage qui vise à restaurer un certain niveau d audition pour certaines personnes sourdes (surdités endocochléaires profondes) et pour des personnes souffrant un excès d… …   Wikipédia en Français

  • Implant cochleaire — Implant cochléaire Fillette porteuse d un implant cochléaire L implant cochléaire est un appareillage qui vise à restaurer un certain niveau d audition pour certaines personnes sourdes (surdités endocochléaires profondes) et pour des personnes… …   Wikipédia en Français

  • implant — [ ɛ̃plɑ̃ ] n. m. • 1932; de implanter ♦ Méd. Comprimé d hormone (⇒ pellet), fragment de tissu, prothèse ou substance radioactive qu on introduit sous la peau ou dans un autre tissu à des fins thérapeutiques. Implant sous cutané. Implants de… …   Encyclopédie Universelle

  • Implant — can refer to: *Alien implants *Brain implant *Breast implant *Cochlear implant *Dental implant *Extraocular implant *Fetal tissue implant *Harrington implant *Implant (medicine) *Implant (Scientology) * Implant, The *Implantation *Microchip… …   Wikipedia

  • Implant — Жанр Electronic, electro industrial, Synthpop Годы С 1992 Страна …   Википедия

  • Implant Contraceptif Hormonal — Sommaire 1 Description 2 Ablation du dispositif 3 Indications 4 Contre Indications 5 …   Wikipédia en Français

  • Implant hormonal — Implant contraceptif hormonal Sommaire 1 Description 2 Ablation du dispositif 3 Indications 4 Contre Indications 5 …   Wikipédia en Français

  • Implant (Body Art) — Implant corporel Pour les articles homonymes, voir Implant. Un implant corporel est un corps étranger introduit dans le corps lors d’une opération chirurgicale. Dans le …   Wikipédia en Français

  • Implant Mammaire — Une poitrine de femme avant et après une mammoplastie Un implant mammaire est une prothèse utilisée en chirurgie plastique pour augmenter le volume d un sein ou pour reconstruire un sein (par exemple après une mastectomie) …   Wikipédia en Français

  • implant — IMPLÁNT, implanturi, s.n. (med.) Organ sau ţesut care se implantează. – Din fr. implant. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  implánt s. n., pl. implánturi Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  IMPLÁNT implanturi …   Dicționar Român

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»